Ο καπιταλισμός, αφού κατάφερε να επικρατήσει σ' ολόκληρο τον πλανήτη, άρχισε πλέον να αναδιαρθρώνεται μέσα από τον εκχρηματισμό κυριολεκτικά των πάντων και τη συγκρότησηση μιας παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Αρχικά, φρόντισε να διαλύσει όλες τις προκαπιταλιστικές κοινωνικοοικονομικές σχέσεις. Για να διαλύσει αυτές τις σχέσεις, διέλυσε τον κοινωνικό ιστό που τις δημιουργούσε, την κοινότητα, η οποία αποτελεί τον κοινωνικό και πολιτικό οργανισμό που για χιλιετηρίδες τώρα επέλεξε το ανθρώπινο είδος να συγκροτήσει προκειμένου να καλυφθούν μέσα απ' αυτόν οι ανάγκες του και να εφραστούν οι επιθυμίες του.
Φτάσαμε λοιπόν σήμερα σε μία κρίσιμη ιστορική στιγμή που η αστικοποίηση και η ολοκληρωτική κυριαρχία της καπιταλιστικής αγοράς έχουν εξοβελίσει από την ανθρωπότητα τις (πραγματικές) έννοιες της τοπικής αυτοδιεύθυνσης (αυτονομία), της σχετικής αυτάρκειας, της κοινοτικής αλληλεγγύηςαλληλοβοήθειας, της άμεσης σύνδεσης παραγωγής και κατανάλωσης, της συνδιαχείρισης, της ανώνυμης δημιουργίας που είναι κτήμα όλων (και γι' αυτό συνεχώς εξελισσόταν), της αρμονικής συνύπαρξης των ανθρώπινων κοινοτήτων με το περιβάλλον κλπ. Έτσι, έχουμε φτάσει στο σημείο όπου στα σύγχρονα οικιστικά σύνολα -είτε είναι γιγάντιες μεγαλουπόλεις είτε αστικοποιημένοι αγροτικοί οικισμοί- είναι ανύπαρκτη η έννοια της κοινότητας και ό,τι αυτή συνεπάγεται, όσον αφορά την πoλιτική (με την αρχαία ελληνική έννοια της λέξης), την οικονομία, την παιδεία κλπ. Κ
αι στις δυο περιπτώσεις, οι άνθρωποι δουλεύουν ή εμπορεύονται για να πληρωθούν και να πάνε στο super market και στα κυριλάτα καταστήματα να καταναλώσουν, έχουν το όνειρο της αγοράς ενός ακριβού αυτοκινήτου, ψηφίζουν για να διαχειριστούν κάποιοι "ειδικότεροι" την επίλυση των κοινών προβλημάτων, τραγουδούν ή χορεύουν τα ίδια τραγούδια, ντύνονται πάνω κάτω το ίδιο, μιλάνε με την διάλεκτο την ίδια γλώσσα και ούτω καθεξής.
No comments:
Post a Comment