Στην Χριστιανική Δεξιά ανήκουν τα αδικημένα «Χρονικά της Νάρνια: Το Λιοντάρι, η Μάγισσα και η Ντουλάπα» (Προοπτική) του Άντριου Άντερσον, βασισμένα στο oμώνυμο βιβλίο παιδικής φαντασίας του Κλαίηβ Στέηπλ Λιούϊς. Ο Λιούϊς υπήρξε από τους γίγαντες της Δεξιάς και Συντηρητικής Σκέψης και η ταινία βρίσκεται ιδεολογικά στον αντίποδα του Χάρυ Πότερ. Στην διάρκεια του βομβαρδισμού του Λονδίνου τέσσερα παιδιά που καταφεύγουν στην αγγλική εξοχή, στην διάρκεια ενός παιχνιδιού περνούν από την ντουλάπα στην φανταστική χώρα της Νάρνια. Στην Νάρνια έχει πέσει μία κατάρα εξ' αιτίας μίας Μάγισσας, που κυβερνάει την χώρα, και υπάρχει Χειμώνας, αλλά όχι Χριστούγεννα. Αλλά τώρα που ήρθαν τα τέσσερα παιδιά, απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, θα αποτραπεί η κατάρα και οι ήρωες μας θα συμμαχήσουν με τον στρατό του λιονταριού Ασλάν, του πραγματικού βασιλιά της Νάρνια, για να νικήσουν την Μάγισσα και τον στρατό της.
Tο λιοντάρι, σύμφωνα με τον ίδιο τον Λιούϊς, που υπήρξε θεολόγος, εκπροσωπεί τον Χριστό (αλλά και την ίδια την Αγγλία, που σώζεται μέσω του Βασιλείου του Ιησού σύμφωνα με τον ενορατικό ποιητή Ουϊλλιαμ Μπλέηκ). Έτσι η ταινία κάνει αναφορές στην προδοσία του Ιούδα, τα Πάθη και την Ανάσταση του Χριστού, αλλά και την Δευτέρα Παρουσία (όπου ανασταίνει όσους η Μάγισσα βαλσάμωσε ή σκότωσε για να τους περιλάβει στον Σταυροφορικό Του στρατό). Με άλλα λόγια μέσω μιας αλληγορικής περιπέτειας η ταινία, όπως και το βιβλίο, κάνει πιο εύκολο για τα παιδιά να δεχθούν την Διδασκαλία του Ιησού και τα μαθαίνει να πολεμούν και να θυσιάζονται για το κοινό καλό.
No comments:
Post a Comment